Ta strona została przepisana.
my podobne do tych, z jakich składa się wszechświat. Szkoła stoików, której nazwa pochodzi od Stoa, czyli portyku w Atenach, gdzie uczył jej założyciel Zeno (344–260), uważała cnotę za jedyne dobro, a wszystko jej przeciwne za złe. Cnota polega na życiu zgodnem z przyrodą, t. j.
z rozumem boskim, w którym mamy udział. Następcami Zenona byli Kleantes i Chryzippos. Stoicyzm osiągnął rozwój największy w Rzymie. Lecz u najlepszych przedstawicieli rzymskich nie utracił całkowicie wdzięku, jaki posiadał w Grecyi. W dobie upadku cesarstwa stał się on religią niektórych najszlachetniejszych umysłów starożytności.
