Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/160

zwłaszcza zaś doskonałe studya o mówcach greckich. Zadaniem jego było odrodzenie wzorowej prozy attyckiej; dopomagał mu w tem Cecyliusz z Kalakty.
 3. Józef ze szlachetnej rodziny żydowskiej, napisał po grecku „Starożytną historyę Żydów” do r. 66 po Chr. w 20 księgach na wzór Dioniziusza, oraz „Historyę wojny żydowskiej” w 7 księgach. Ostatnie dzieło jest najlepsze, obejmuje okres do zdobycia Jerozolimy przez Antiocha Epifanesa w r. 170 prz. Chr. do jej zdobycia przez Tytusa, którego sam był świadkiem.
 4. Arrian urodził się około r. 100 po Chr.; został konsulem w r. 146. Opisał wyprawę Aleksandra Wielkiego do Azyi w 7 księgach, z których wszystkie się przechowały, prócz końca siódmej; za przykładem Kteziasza (lekarza greckiego u dworu perskiego za czasów Ksenofonta) napisał w narzeczu jońskiem „Historyę Indyj,” obejmującą podróż Nearcha, jednego z wodzów Aleksandra, od ujścia Indu do zatoki Perskiej. A jak Ksenofont dał wspomnienia o nauczycielu swym, Sokratesie, tak Arrian spisał pamiętniki o Epiktecie, który podobnież jak Sokrates nie zostawił żadnych pism. Appian (140 po Chr.) pisał „Historyę Rzymu,” podzieloną według krajów; przechowało się 10 ksiąg. Herodian (240 po Chr.) napisał historyę cesarzy rzymskich od Kommoda do Gordiana (180–238 po Chr.) w stylu dalekim od czystości, lecz niepozbawionym dramatyzmu.
 5. Biografia. — Plutarch urodził się w Cheronei w Beocyi około r. 40 przed Chr. Często bywał w Rzymie i honorowany był przez cesarzy Trajana i Adriana; lecz nigdy nie posiadał w zupełności łaciny. Chociaż posługiwał się kronikarzami rzymskimi, jedyną wzmianką o poezyi rzymskiej