na świętej ziemi greckiej. Ptolemeusz z Aleksandryi (160 po Chr.) utworzył systemat matematyczny astronomii i geografii, który był powszechnie przyjęty, a dopiero w XVI i XVII w. wyrugowany przez systemat Kopernika. Ptolemeusz przypuszczał, że słońce, planety i gwiazdy obracają się dokoła ziemi. Błąd popełniony przez niego przy obliczeniu wielkości ziemi był przyczyną przypuszczenia Kolumba, że brzegi Azyi leżą w odległości trzy razy mniejszej od zachodnich brzegów Europy, niż w rzeczywistości, a w ten sposób zachęcił go do przedsięwzięcia, którego wynikiem było odkrycie Ameryki.
8. W zakresie erudycyi ukazały się różne dzieła krytyczne i gramatyczne. Juliusz Polluks w II stuleciu dał przyczynek do słownictwa greckiego. Lekarz Galen pisał komentarze do Platona i Hipokratesa, założyciela medycyny greckiej, którego dzieła pisane w narzeczu jońskiem należą do V stulecia przed Chr. Galen usiłował dać psychologiczną podstawę medycynie, studyując choroby ciała w związku z chorobami duszy. Ateneusz (190 po Chr.) wytworzył nową i popularną formę dzieł naukowych. W swoich „Deupnosofistae” („Mędrcy przy stole”) w 15 ks. daje
mieszaniną wiadomości w formie rozmowy, sięgających od Homera do „ogórków”: literaturę, historyę naturalną, medycynę, prawidła dobrego tonu, gramatykę. Książka ta daje niejakie pojęcie o stracie, jaką poniosła wiedza przez zniszczenie biblioteki aleksandryjskiej. Wylicza on niemniej od 700 autorów, których imion nie znalibyśmy skądinąd. „Stratagemy” Polienosa kreślą sztukę dowodzenia wojskiem oraz rządzenia państwem, oświetlając ją więcej niż 800 anegdotami. Aelian (220) zostawił wielki zbiór wiadomości biograficz-
Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/163
Ta strona została przepisana.