Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/33

tańczących przy dźwiękach harf i fletni, przesuwa się przed kobietami, które u drzwi stoją, patrząc na nie; dziewczęta w pięknych sukniach lnianych, z wdzięcznemi dyademami na czołach i młodzież w gładkich tunikach ze złotemi mieczami, zawieszonemi na srebrnych paskach, tańczy przy dźwiękach muzyki lutnistów, a przygląda się im zachwycony tłum.
 14. Sztuka i wiedza z czasów Homera. Jednem ze znamion cywilizacyi jest materyał, którym posługuje się człowiek do narzędzi swoich. Kamień poprzedza metal. Lecz i doba metalu ma kilka okresów. W pierwszym okresie ludzie posługują się metalami zosobna lub też skuwają je razem, lecz nie znają sztuki tworzenia spławów. Poemata Homera należą do końca tego pierwszego okresu. Najbliższy krok polega zwykle na stapianiu cyny z miedzią ku otrzymaniu spiżu. Metale wymienione u Homera idą w następującym porządku według ich wartości: 1) złoto, 2) srebro, 3) cyna, 4) żelazo, 5) miedź (chalkos — napewno nie mosiądz, to jest spław cynku z miedzią), 6) ołów. „Cyanus” był prawdopodobnie niebieską masą szklistą, sztucznem lapis lazuri. Subtelniejsze roboty z metalu są przeważnie fenickiego pochodzenia, tak np.: zbroje (tarcza, kirasa, hełm), puhary i naczynia ozdobne, koszyki, sprzążki, brosze, naszyjniki i t. d. Nie było pieniędzy. Kara może być płacona złotem lub miedzią; „dwa talenta wagi złota” wymienione są raz jako dar honorowy; lecz woły są jedyną regularną miarą wartości. Waryackim targiem jest zamienić zbroję kosztującą 100 wołów na zbroję kosztującą 9; córką cenną jest ta, która przynosi woły” (rodzicom, jako wykup od konkurenta). Niema pewnej wzmianki o sztuce pisania; w „Iliadzie” (VII, 172) boha-