Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/34

terowie wyrysowują swoje znaki na swych losach, lecz w VI, 172 „znaki na składających się tabliczkach” były może alfabetyczne. W każdym razie nie mamy powodu do przypuszczenia, iż by poeta sam nie umiał pisać. W „Odyssei” spotykamy się z przedstawicielami rozmaitych zawodów, jak: lekarze, wróżbici, muzycy, heroldowie, rzemieślnicy pracujący nad drzewem lub metalem.
 15. Ziemię wyobrażano sobie w postaci płaskiej i owalnej, otoczoną rzeką Oceanem. Twórca „Iliady” zna wybrzeża Azyi Mniejszej i jej wyspy, lecz nie opisuje żadnego krajobrazu Grecyi właściwej, kraje zaś na wschód i na południe zna tylko ze słyszenia. Twórca „Odyssei” nie widział prawdopodobnie nigdy Itaki lub sąsiednich z nią, wysp, lecz znał Peloponez i wschodnią część Grecyi właściwej. Cypr wspomina się w obu poematach. Nil nazywa się „rzeką Egiptem.” Teby egipskie przedstawione są jako typ bogatego i wspaniałego miasta, równoznacznego z Orchomenas w Beocyi, a co do bogactwa równoznacznego z Delfami. Dawna ich wielkość z czasów Ramzesa już przeminęła. Memfis był stolicą Egiptu w chwili powstania poematu, lecz Teby były ozdobione przez Sezonchisa, założyciela 22-ej egipskiej dynastyi, a sława jego marszu do Syryi mogła była dosięgnąć poetów jońskich w latach 930 — 900 przed Chryst. Sydon, stolica i port Fenicyi, słynny jest z haftów i wyrobów metalowych. O Tyrze niema wzmianki.
 16. Homer. Grecy sami, zarówno jak i wszyscy do końca XVIII wieku zgodnie przekonani byli, że „Iliada” i „Odyssea” są dziełem jednego poety Homera. Homer wspomina się w nieautentycznym urywku Hezyoda, lecz najwcześniejszą autentyczną wzmiankę o nim daje poeta-filozof Xeno-