Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/42

znacznej zmianie. Oba poemata powstały na wybrzeżu Jońskiem lub na wyspach Jonii, a stąd dostały się do Grecyi właściwej; niektóre późniejsze dodatki do „Odyssei” pochodzą może z Peloponezu.
 24. Możliwą jest rzeczą, iż jakaś rodzina Homerydów przechowała poemata te jako cenną spuściznę przekazywaną przez ojców synom w formie pamięciowej, a w ten sposób utrwaliła ich istnienie w okresie, w którym pismo nie było jeszcze w powszechnem użyciu dla celów literackich. Jeśli wszakże sztuka pisania znana była w Jonii w czasie, gdy powstał „Gniew Achillesa,” możliwem jest i to, że posługiwał się nią pierwszy poeta epicki, chociaż powszechne użycie pisma weszło w zwyczaj dopiero znacznie później.
 25. „Cyklicy.” Istniała znaczna ilość śpiewów i legend o wzięciu Troi nie zużytkowanych przez dwa wielkie poemata. Materyał ten opracowany został przez wielu poetów szkoły jońskiej pomiędzy r. 776 a 550 prz. Chr.; starali się oni połączyć poemata swoje z „Iliadą” i „Odysseą,” czyniąc z nich bądź wstępy, bądź dalsze ciągi wielkich poematów. W późniejszych czasach kompilatorowie mitologii robili wyciągi w prozie z tych poematów według porządku chronologicznego wypadków, tak iżby utworzyć z nich jednolitą opowieść. Zbiór poematów ułożonych w porządku chronologicznym przedmiotów nazywał się cyklem epickim (cykl znaczy kółko). Istniał pewien „Cykl epicki,” niewiadomo kiedy ułożony, którego część stanowił „Cykl trojański” czyli zbiór poematów, dotyczących Troi.
 26. Gramatyk grecki Proklos (140 prz. Chr.) w swoim „Skarbcu literackim" przytacza treść i tytuły niektórych poematów, należących do „Cyklu Trojańskiego” mitów. 1) „Pieśni cyprskie,” zwane