Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/72

nad pieśń żałobną, opisującą Danae z dzieckiem Perseuszem, którą ojciec jej Akryziusz puszcza w łodzi na morze; a gdy zbliża się noc i rozpoczyna się burza, samotna matka spogląda na spokojnie śpiące dziecko.
 26. Bakchilides, siostrzeniec Simonidesa, podobnie jak i tamten bawił u dworu Hierona. Posługiwał się stylem chóralnym z wdziękiem i wykończeniem, lecz utrzymywał się na niższym poziomie. Urywki jego wykazują często zapał do rozkoszy życia pokojowego, a można przypuszczać, że przedstawia on zwrot od wojowniczego ducha, wywołanego przez wojny perskie.
 27. Pindar, ur. około 522 prz. Chr. w wiosce Kinoskefale w pobliżu Teb, w Beocyi. Należał do arystokratycznej rodziny Egidów, która brała czynny udział w najdawniejszych walkach Sparty. Chociaż więc wyrósł w kraju eolskim, pochodził z krwi doryckiej. Gra na flecie stanowiła dziedziczny talent w jego rodzinie; w owych bowiem wielkich dniach Grecyi sztuka taka, jak muzyka, wysoce ceniona była, jako dar bogów. Istnieje legenda, że w młodości zwyciężony został na popisie poetyckim przez Korynnę, poetkę tebańską. Później przedstawił jej poemat, w którym, idąc za jej wskazówkami, posługiwał się mitologią tebańską, lecz był zbyt rozwlekły. „Powinieneś siać dłonią, nie zaś z worka” — powiedziała Korynna. Pindar w muzyce był uczniem Lazosa z Hermiony. Zaczął zawód poetycki, mając lat dwadzieścia, od ody na zwycięstwo w igrzyskach pewnego młodzieńca w Tessalii. Został niebawem narodowym lirykiem greckim. Znamieniem nadchodzących czasów jest hołd, który składa Atenom, jako, twierdzy obronnej Hellady,” jako miastu, które „założyło podwalinę wolności.” Odbierał hołdy od do-