Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/73

ryckich książąt z Sycylii, Hierona z Syrakuz i Terona z Akrodas, oraz odwiedził ich, lecz nie chciał osiąść w Sycylii. Był czczony w całej Grecyi i dostąpił zaszczytu każdorazowych zaproszeń na uczty święte (Teoxenia) w Delfach; zmarł r. 443, krzesło jego żelazne zachowane było w świątyni delfickiej. Dwaj zdobywcy Tebów, Pauzaniasz, król spartański i Aleksander Wielki, oszczędzili dom Pindara, gdy świątynie i wieże zostały zburzone.”
 28. Urywki z dzieł Pindara należą do wszystkich prawie rodzajów poezyi lirycznej. Znajdujemy tu: 1) Hymny do Persefony, Fortuny oraz na cześć Tebów i ich bogów. 2) Peany do Apollina delfickiego i Zeusa z Dodony. 3) Dytyramby chóralne do Dionizosa. 4) Śpiewy procesyjne dla ludu z Delos i Eginy. 5) Chóralne śpiewy dla dziewcząt, jeden z nich do „Pana, władcy Arakadyi, stróża groźnej arki” (Cybele). 6) Chóralne śpiewy do tańców (hiporchemes) — śpiewy, którym towarzyszyły tańce lub pantomina, przypominająca akcye; powstały one z dawnych tańców wojennych kreteńskich, a wykonywane były na cześć Apollina naprzemian z uroczystymi peanami. Jeden z nich napisany dla Tebańczyków do obrządku ekspiacyjnego po zaćmieniu słońca, prawdopodobnie w roku 463. 7) Enkomia, ody pochwalne na cześć ludzi (różniące się od hymnów pisanych na cześć bogów), śpiewane na ucztach. 8) Skolia, podobneż śpiewy ucztowe. 9) Śpiewy żałobne z fletem i tańcem chóralnym.
 29. Obok tych urywków, mamy 44 całe ody zwycięskie (epinicia), w których Pindar sławi zwycięzców na igrzyskach narodowych. Czternaście z nich należy do igrzysk olimpijskich, ktore odbywały się raz na cztery lata. Nagrodą był wieniec z dzikiej oliwki. Dwanaście innych poświęcone są