Strona:PL Jerzy Żuławski - Kuszenie szatana.djvu/017

Boży w imię Ojca swojego, który jest na niebiesiech:
 „Błogosławieni ubodzy duchem, albowiem ich jest królestwo niebieskie!
 „błogosławieni cisi, albowiem oni osiędą ziemię!
 „błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni!
 „błogosławieni, którzy łakną i pragną, albowiem oni będą nasyceni!
 „błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią!
 „błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądają!
 „błogosławieni pokój czyniący, albowiem nazwani będą synami bożymi!
 „błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie, albowiem ich jest królestwo niebieskie!  —
 Zadumał się Szatan i zdziwił, słysząc te słowa, gdyż słyszał je po raz pierwszy, choć od czasu wygnania ludzi z raju krążył był wiecznie po świecie.
 — Nowe to są słowa dla mnie, — rzekł, — i mogą być nawet boże, ale nie dla serca mojego i nie dla człowieka, którego obowiązkiem jest żyć!