Strona:PL Jerzy Żuławski - Kuszenie szatana.djvu/088

 Wszakże to nie mój strój.
 Płaszcze szerokie z czerwoną podszewką i czarne kapelusze z szerokiemi kresami roznieśli z Hiszpanji po świecie ludzie, z którymi ja nic nie mam wspólnego, a literami, któremi ostatni list napisałem, piszecie wy, żydzi.
 A ja? wszakże nie jestem ani płytkim demagogiem, co płaszcz swój na okaz czerwono podszywa, ani żydem.
 W żyłach moich płynie stara krew; nazywają ją krwią błękitną.
 Dlaczego błękitną? — Wiesz, co to znaczy, kiedy się z rany krew błękitna sączy? Mówią, że to już gangrena...
 Krew błękitna, krew zepsuta... A więc ja mam taką krew w sobie, co przez wieki się burzyła, aż wkońcu psuć się poczęła. I dziś krew ta uderza mi do głowy jakoś dziwnie, niezdrowo.
 I wiesz ty, że ja bluźnię.
 Gdyby mój pradziad te słowa czytał i strój mój widział i litery, któremi pisałem do ciebie, skonałby ze wstydu i oburzenia.
 Ale on śpi już oddawna na starym cmentarzu pod staremi lipami.
 A ja? ja jestem człowiek nowy.
 Ja jestem człowiek nowy; ale tam w Szwaj-