Strona:PL Jerzy Żuławski - Poezje tom I.djvu/027

Ta strona została uwierzytelniona.
NIE PYTAJ...

Ty nie pytaj się, czyli sił do pracy starczy?
Wszak się słowik nie pyta, zali pieśń do końca
wyśpiewa, ani orła, niebieskiego gońca,
wstrzyma wicher lub piorun, który w dole warczy!

Komu ducha Bóg świętym płomieniem obarczy
niechaj walczy bez troski pod sztandarem słońca,
a gdy padnie, prawdziwy przyszłości obrońca,
niech z boju — jak Spartanin — powraca na tarczy!

o zaiste! wszak więcej trupia głowa warta,
która padnie wśród boju piorunem rozdarta,
niźli czerep złożony w atłasów pościeli —

bo ta daje świadectwo prawdzie i świętości,
niema — woła, aż duchy wstąpią w stlałe kości
i znów ruszą na słońce, jako huf anieli! —