Ta strona została uwierzytelniona.
NIE WARTO...
Nie warto marzyć! snów już i marzeń bezczynnych
w twardego życia walce zamarła epoka:
ludzkość syta już bajań i kwileń dziecinnych
innego żąda śpiewu, innego proroka!
Nie warto marzyć! Dzisiaj liryczną już pieśnią
nie wzruszysz serca, w duszy nie wzniecisz płomienia:
umilkli trubadurzy — starą rdzawe pleśnią
strzaskawszy lutnie, martwe urwali pół pienia...
Nie warto... jeśli czasem nieśmiała piosenka
przypomni nutę starą, zdziwieni słuchacze
nie pojmą dźwięku, szydząc nad piewcą boleją...
Nie warto... Wiem to dobrze — a jednak gdy ręka
uderzy w struny, lutnia mi kwili i płacze,
miłości piosnki stare dla ciebie się sieją!...
