cznie zupełne i prawdziwe być muszą. Wynika to dla Spinozy już z samej definicji przejawu nieskończonego, jako rzeczy niepodzielnej. Naturalnie odnosi się to w pierwszym rzędzie do pierwszej klasy nieskończonych przejawów, która obejmuje prawa przyrody i właściwości wszystkim rzeczom wspólne i tak samo zawarte w części jak i w całości. Właściwość taka, wszystkim skończonym przejawom Boga wspólna, musi się i w nas znajdować, którzy również jesteśmy skończonymi przejawami Boga. Tak naprzykład ciało nasze posiada pewien ciężar, zarówno ze wszystkiemi materjalnemi rzeczami w przyrodzie. Jeżeli teraz taka właściwość staje się w nas — bez względu na to, czy z zewnątrz, od innych rzeczy, czy z wewnątrz na nas działa — przyczyną jakiejś zmiany, to jest nią, jako niepodzielna, przez całą swą istotę.
Ideja zatem owej zmiany, w nas się znajdująca, zawiera w sobie całą i zupełną ideję danej właściwości, jako swej przyczyny. Innemi słowy: nieskończone przejawy Boga poznajemy przez ideje zupełne, a tem samem niewątpliwie prawdziwe. Tu z góry jest wykluczony wszelki błąd, polegający jedynie, jak wiemy, na niedoborze. Jeżeli tedy przy poznaniu rzeczy (skończonych
Strona:PL Jerzy Żuławski - Przed zwierciadłem prawdy.djvu/145
Ta strona została uwierzytelniona.