Ta strona została uwierzytelniona.
szerzamy niejako naszą duszę na sam przedmiot, o ile przez atrybut myślenia jako ideja istnieje. Dusza nasza poznając, rozrasta się i zdobywa świat, — a każda zupełna ideja przez nią zdobyta i uświadomiona, staje się jej integralną częścią składową. Dusza nasza przeto nie: ma ideje ciała swego i rzeczy, lecz raczej: składa się z idei owych. Ilość i jakość tych idei są miarą doskonałości duszy. Dusza bez idei, treści, jako siła jakaś lub władza, nie istnieje wcale. Nieśmiertelności nie przynosi ze sobą, lecz owszem zdobyć ją musi w Bogu, wciągając w swój skład niezniszczalne, niezmienne i wieczne ideje. O ile je posiada, o tyle tylko jest nieśmiertelna.
