Strona:PL Jeske-Choiński Teodor - Błyskawice 02.djvu/130

 — Od roku, monseigneur.
 — Od roku? Proszę. I czegóż to nauczyły cię gazety?
 — Że teraz my, stan trzeci, pan hrabia i ja, będziemy górą.
 Mirabeau parsknął śmiechem.
 — Ty i ja? Bardzo dobrze. Prawda, powszechna równość! Ja i ty... doskonale! Toś ty stan trzeci?
 — Rozumie się, monseigneur. Cały porządny naród należy do stanu trzeciego, z wyjątkiem śmierdzących arystokratów i obłudnych klechów.
 Trybuna stanu trzeciego, rzecznika powszechnej równości bawiła ogromnie polityka służącego. On i ten pucybut z inteligencyą pudla będą teraz górą? Gdyby to Lameth i Duport słyszeli... Ha, ha, ba...
 Mirabeau spoglądał z ukosa na służącego pobłażliwie lekceważącym wzrokiem sytego lwa, przypatrującego się łaskawie pociesznym skokom małpy.
 — Jak mnie licho weźmie — rzek, kładąc się do łóżka — to może zajmiesz moje miejsce.
 — Żeby mnie tylko chcieli i dobrze zapłacili. O jej! Czy to tak trudno piorunować na szlachtę i księży? Potrafiłbym tę sztukę doskonale.
 Pobłażliwie lekceważący uśmiech spłynął nagle z ust szlachcica, przebranego za