Strona:PL Jodko-Narkiewicz, Dickstein - Polski socyalizm utopijny na emigracyi.pdf/72

 Kiedy się czyta o napaściach na „Lud Polski“ i jego na nie odpowiedzi, mimowoli przychodzą na myśl „debaty o państwie przyszłości“ w parlamencie niemieckim, broszury Spencera, Richtera lub Schäfflego przeciwko socyalizmowi i odpowiedzi Bebla lub Liebknechta.
 Również pod względem politycznym „Lud Polski“, jak widzieliśmy, mało pozostawił myśli nowych lub sięgających głębiej w stosunki. Ale i tu niektóre poglądy zasługują na zaznaczenie. Do nich zaliczamy:
 a) Przewidywanie nieuchronnego rozkładu postępowych partyi mieszczańskich, które muszą być zmiażdżone między dwoma siłami walczącemi: socyalną demokracyą a konserwatyzmem.
 b) Kpiny z demokratycznych mrzonek o wytworzeniu szczęśliwego stanu chłopskiego.
 c) Krytyka sentymentalnego panslawizmu Towarzystwa Demokratycznego, mogącego służyć, według zdania „Ludu Polskiego“, jedynie do wzmożenia potęgi cara.
 Oto trwała treść pism „Ludu Polskiego“. Naszem zdaniem, wystarczy, by zachęcić polskiego historyka do badania tych pism.