Strona:PL Jogi Rama-Czaraka - Filozofja jogi i okultyzm wschodni.djvu/135

leczeniu zewnętrznem uzdrawiacz świadomie lub nieświadomie, posyła pacjentowi zapasy swojej własnej prany, która pobudza żywotność w chorych częściach organizmu i łatwiejszemi czyni wysiłki umysłu samego pacjenta, by przywrócić normalne warunki praniczne.
 W to, co się wogóle zowie leczeniem myślowem“ zawsze wchodzi znaczna liczba „leczenia zewnętrznego“, choć sam uzdrawiacz może o tem nie wiedzieć. Stan ducha uzdrawiacza odbija się zawsze na chorym: słowa, ton głosu, wiara w siebie lekarza nie mogą być bez wpływu na umysł pacjenta, ale nadto uzdrawiacz i świadomie wysyła choremu silny prąd orzeźwiającej i podniecającej myśli, którą pacjent przyjmuje telepatycznie, zwłaszcza, jeżeli posiada odpowiedni skład umysłu. Wzajemne oddziaływanie dwóch umysłów w celu wspólnym zazwyczaj daje wielką siłę, i ów fakt w związku z tem, że umysł pacjenta odrywa się od myśli negatywnych — i że ciało otrzymuje duży zapas prany — wywołuje uzdrowienie. Prawidłowa forma leczenia myślowego dobroczynnie oddziaływa i na umysł i na ciało pacjenta.
 To co jest znane pod nazwą „leczenia myślą na odległość“ działa po tych samych linjach, co opisana przez nas forma leczenia umysłowego. Przestrzeń między pacjentem a leczącym nie stanowi przeszkody dla prądów myślowych. W obu wypadkach uzdrawiacz tworzy często potężną „myśl-formę“ (thougth-form), która jest obficie przesiąknięta praną, a która prawie natychmiast działa na pacjenta; ten czuje wnet pokrzepienie i wzmocnienie. Wyzdrowienie nagłe odbywa się często w ten sposób, chociaż bardzo niewielu uzdrawiaczy posiada taką siłę, aby wysyłać tego rodzaju myśl-formę. Ale bardzo silny uzdrawiacz myślowy może być zdolny do wysyłania myśli, tak przesiąkłej praną i tak przepełnionej siłą życiową i energją, że chory organ może naraz poczuć dopływ