Strona:PL Jogi Rama-Czaraka - Filozofja jogi i okultyzm wschodni.djvu/91

Ta strona została przepisana.

obdarzony zdolnościami, które mu pozwalają „odczuwać“ (to sense) drgania, niedostępne jego pospolitym fizycznym organom zmysłów. Wszelki zmysł fizyczny posiada odpowiadający mu zmysł astralny, otwarty na drgania, niedostępne organom fizycznym, przyjmuje (odbiera) te falowania, przekłada je na język zmysłów fizycznych i wznosi je w zakres świadomości człowieka.
W ten sposób wzrok astralny daje człowiekowi możność otrzymywać falowania świetlne z bardzo wielkiej odległości; przejmować też owe promienie poprzez twarde przedmioty, widzieć „Myśli — Formy“ w eterze i t. d.
Słuch astralny umożliwia człowiekowi recepcję astralnych drgań dźwiękowych na wielkich przestrzeniach oraz po upływie długiego czasu, gdyż najdelikatniejsze falowania trwają w dalszym ciągu długi czas po swem zjawieniu. — Inne zmysły astralne odpowiadają innym zmysłom fizycznym — i tak, jak astralne zmysły wzroku i słuchu — stanowią niby przedłużenie (extension) zmysłów fizycznych. Zdaje nam się, że tę ideę, choć może w sposób trochę nieokrzesany, wypowiedziała pewna, mało wykształcona kobieta, która chcąc objaśnić analogję zmysłów astralnych z fizycznemi powiedziała, że jest to to samo, tylko większe (the same — only more so). I sądzimy, że nie podobna wymyślić nic lepszego nad ten wykład owej prostej kobiety.
Wszyscy ludzie posiadają zmysły astralne, ale tylko stosunkowo niewielu rozwinęło je na tyle, aby świadomie niemi operować. Niektórzy mają przypadkowe przebłyski widzenia astralnego, ale brak im świadomości o źródle swoich wrażeń; wiedzą tylko, że coś przenikło do ich umysłu — i często starają się wyzwolić od takiego wrażenia jak od zbytecznej fantazji. Ludzie, którzy się zbudzili do odczuwania astralnego — są zazwyczaj również niezręczni i niepewni swych wrażeń, jak dziecko,