Strona:PL Jules Verne - Zamek w Karpatach.djvu/143

— 141 —

ostatni jej potomek, baron Rudolf, znikł i nikt nigdy o nim nie słyszał.
 — A jakże dawno on znikł z tych okolic?
 — Będzie już mniej więcej lat dwadzieścia.
 — Dwadzieścia lat? — powtórzył hrabia.
 — Tak, panie hrabio. Pewnego dnia baron Rudolf opuścił zamek, a w kilka miesięcy po jego wyjeździe umarł stary sługa, jedyny człowiek, który pozostał w zamku. Od tej pory nikt o baronie nie słyszał.
 — I nikt nie był już po tem w zamku?
 — Nikt.
 — A jakież wieści krążą o tem w okolicy?
 — Ludzie mówią, że baron Rudolf umarł za granicą, i to wkrótce po opuszczeniu zamczyska.
 — Ludzie się mylą, baron żyje, a raczej żył jeszcze przed pięciu laty.
 — Jak to żył jeszcze, panie hrabio?
 — Tak, przebywał we Włoszech... w Neapolu...
 — Czy pan hrabia go tam widział?
 — Tak jest.
 — A po upływie tych lat pięciu?
 — Nie słyszałem już nic o nim.
 Leśniczy zamyślił się. W głowie jego zbudziło się przypuszczenie, którego nie miał odwagi wyrazić słowami. Wreszcie podniósł głowę i rzekł: