Strona:PL Jules Verne - Zamek w Karpatach.djvu/17

— 15 —

nieznane dla niego przedmioty, których znaczenia i użytku nie pojmował.
 — Powiedźcie mi handlarzu, — rzekł wreszcie, wskazując ręką na towar zawieszony na szyi kramarza, — do czego służą te przedmioty, wyglądające jak kości wisielca.
 — O! to są rzeczy mające wielką wartość, a nadewszystko pożyteczne dla każdego, — odpowiedział kramarz.
 — Pożyteczne dla każdego? — zawołał Frik, mrugając oczyma, — nawet dla pasterza?
 — A ma się rozumieć.
 — I na cóż przydać się może taka maszynka?
 — Ta maszynka, — odpowiedział żyd, biorąc w rękę termometr, oznajmia każdemu, czy jest ciepło lub zimno.
 — Eh! ja i bez tego wiem o tem dobrze, skoro się raz pocę, a drugi raz drżę z zimna, pomimo płaszcza.
 Naturalnie, że to było rzeczą dostateczną dla takiego prostaczka.
 — A ta duża machina z igłą? — zapytał znowu, wskazując na barometr.
 — Instrument ten wskazuje, czy jutro będzie deszcz czy pogoda.
 — Doprawdy?
 — Nieinaczej...
 — Eh! co mi potem, choćby to nie kosztowało więcej nad grajcara, — odpowiedział Frik. — Gdy patrzę na chmury wijące się wśród gór, lub