Strona:PL Jules Verne - Zamek w Karpatach.djvu/191

— 189 —

 — Czy słyszałeś, co mówiono w wiosce Werst? — zapytał znowu po chwili baron Orfanika.
 — Przed pięćdziesięciu minutami dowiedziałem się za pośrednictwem tego drutu, co mówiono w oberży pod królem Maciejem.
 — Czy atak jest przygotowany na noc dzisiejszą?
 — Nie, na jutro rano.
 — Kiedy ten Rotzko powrócił do Werst?
 — Przed dwiema godzinami zaledwie i przyprowadził z sobą z Karlsburga agentów policyjnych.
 — A więc skoro zamek nie może się już bronić — powtórzył baron de Gortz — to przynajmniej przygniecie swymi gruzami tego Franciszka de Télek, ze wszystkimi jego siepaczami!
 — A ten drut, Orfaniku? — podjął znowu po kilku chwilach milczenia. — Niedobrze, aby ktokolwiek miał się dowiedzieć, że istniała łączność pomiędzy zamkiem a wioską Werst...
 — Nikt nie będzie o tem wiedział; ja drut zniszczę.
 Teraz musimy już wytłómaczyć niektóre zjawiska, o jakich wspominaliśmy i które się zdarzały w ciągu naszego opowiadania.
 W tym czasie, gdyż zwracamy uwagę na to, że zdarzenia powyższe zachodziły w ostatnich latach dziewiętnastego stulecia, zastosowanie elektryczności, którą słusznie nazywają duszą wszechświata, posunięto do ostatecznych gra-