Strona:PL Jules Verne Testament Dziwaka.djvu/510

— 486 —

czyć! Czyż nie lepiej pogodnem okiem spoglądać w swą przyszłość!...
 Kraj Dakoty przedstawia rażący kontrast w klimacie części północnej do południowej, bo gdy pierwsza prawie pusta z mnóstwem jezior i moczarów, druga z gruntem nieco wyniosłym, nadaje się pod uprawę tytoniu, zbóż i warzywa.
 Zrasza ją górny bieg Missouri, a rzeka Czerwona albo Nizka Missisipi tworzy naturalną granicę od Minesoty.
 Kymbale zamyślał przepędzić w Fargo i jego okolicy dzień cały, zachowując, dla większej swobody, zupełne incognito; lecz dość oryginalne spotkanie wpłynęło na zmianę tej decyzyi.
 Właśnie wychodził z restauracyi po spożyciu śniadania, gdy podszedł ko niemu obcy mu jegomość, z długim, haczykowatym nosem i małemi świdrującemi oczkami, a uchylając kapelusza zapytał:
 — Wszakże się nie mylę, że to pan przybyłeś tu dzisiaj rannym pociągiem?
 — Tek jest rzeczywiście — odpowiedział Kymbale.
 — Nazywam się Hagarth, Len William Hagarth...
 — Bardzo mi przyjemnie, ale jakiż właściwie interes?...