1623 — 1697.
Największy polski humorysta czasów przedstanisławowskich Wacław Potocki w »Ogrodzie fraszek« i »Moraliach« zostawił nam kilkanaście bajek. Chociaż ustępują one znacznie genialnym jego fraszkom, należą do najlepszych apologów staropolskich.
KAŻDEJ MATCE JEJ DZIECI NAJPIĘKNIEJSZE.
Widząc sowa jastrząba, że na obłow leci
»Braciszku, waruj że mi«, rzecze, »pojeść dzieci.
A pamiętaj, żebyś się nie omylił w łowie:
ze wszystkich ptasząt będą najpiękniejsze sowie«.
Nie wymawia się jastrząb, bo słuszną rzecz słyszy:
z tym on na ptaki, ona leciała na myszy.
Toż gdy lotem nad puszczą krąży niedościgłem
widzi zieloną żołnę, widzi czyża z szczygłem,
szaromodre grzywacze, purpurowe gile,
i, jako na siostrzeńców, patrzy na nich mile.
Oczy napasł, garła nic. Kiedy w bliskim drzewie
młodych sowiąt postrzeże: »wej«, rzecze, »nagroda
Zawsze płaci pobożność. Puszczać się jej szkoda«.
