St. Trembecki przyszedł na świat 1730 r. w woj. Krakowskiem. Młodość spędził na dworze Ludwika XV-go. Wróciwszy do kraju został szambelanem na dworze St. Augusta. Ostatnie lata życia przemieszkiwał w Tulczynie, w domu Szczęsnego Potockiego. Um. 12 grudnia 1812 roku.
A. Naruszewicz, ur. 1733 r. na Pińszczyźnie, wychowanie i początkowe wykształcenie otrzymał w Kolegium Jezuitów w Pińsku. W 15 roku życia wstąpił do ich Zgromadzenia. Po odbyciu podróży do Francyi, Włoch i Niemiec, obejmuje wykłady poetyki najpierw w Akademii Wileńskiej, a potem w Kolegium Warszawskiem. 1778 r. wydaje pierwszy zbiór swoich utworów. Zyskuje sławę. Bywał stałym gościem na czwartkowych obiadach St. Augusta. Umarł 1796 roku.
I. Krasicki ur. się 3 lutego 1735 r. w Dubiecku nad Sanem. Wstąpił na drogę duchowną pod opieką sufragana krakowskiego, ks. Kunickiego, a po jego śmierci Fr. Salezego Potockiego. Po powrocie z podróży do Rzymu, Krasicki zostaje prezydentem trybunału Małopolskiego, a potem wkrótce kanonikiem warmińskim przy biskupie Grabowskim. W r. 1767 po śmierci Grabowskiego, Krasicki otrzymuje tytuł biskupa Warmińskiego. Umarł 1801 r. w Berlinie.
F. Karpiński, »poeta serca«, »śpiewak Justyny«, ur. 4 paźdz. 1741 r., we wsi Hołoskowie (pow. kołomyjski). W 8 roku życia wstąpił do szkół jezuickich w Stanisławowie. Pierwszy zbiór poezyi wydał we Lwowie, dedykując je Księciu Jenerałowi Ziem Podolskich. Książę mianował Karpińskiego swym sekretarzem. Osiadłszy na wsi w Krośnikach, poeta poświęcił się rolnictwu i literaturze. Um. 4 września 1825 r.