Wikiźródła

Strona:PL Julian Ejsmond - Patrząc na moich synków.djvu/72

Ta strona została uwierzytelniona.

 Dziecko ludzkie czy zwierzęce jest radością tego świata i jego najcudniejszym uśmiechem. Choć rodzi się w bólu — koi bóle i troski.
 Dziecko jest tem dla ziemi, czem słońce jest dla nieba.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Julian_Ejsmond_-_Patrząc_na_moich_synków.djvu/72&oldid=1864951”