Ta strona została skorygowana.
13.
A witayże nam gospodynie drogi[1]
Odgłos się szerzył weselny;
„Ty nam dziś w radość zamieniasz dni trwogi,
„Ty Chrobrego wnuku dzielny.
14.
„Długoś te smętną osierocał ziemię,
„Czas iest nieszczęściom zabiegać,
„Nie ścierp by miało dzielne Lecha plemie,
„Obcym naiazdom ulegać.”
14.
Co naród życzył, Kazimierz uiścił,
Błędy nierządu poprawił,
Z Niemców, Rusinów granice oczyścił,
I kray kwitnącym zostawił.
Przydatki do spiewu Kazimierza pierwszego, zwanego Mnich.
Nieszczęśliwy stan Polski pod panowaniem Mieczysława gnuśnego, syna Chrobrego, silnie dowodzi, że ieden mąż wielki, iakkolwiek bądź świetne są iego przymioty i odwaga, niezabezpieczy potęgi narodowéy, ieżeli następca po nim równie iest słabym i niedołężnym, iak był dzielnym i
- ↑ Te właśnie słowa przytacza Bielski.
