Znużon zwycięztwem, gdy iuż słabiéy włada,
I nikną siły mdleiące,
Z okropna wrzawą mściwy Turczyn wpada,
I topi mieczów tysiące,
Poległ, a gdy krew dreszcz śmiertelny ścina,
Konaiąc, lubą oyczyznę wspomina.
Dawne rycerstwo po francuzku (Chevalerie), tak świetnie nie tylko w Europeyskich kraiach, nie i u Maurów kwitnące, w narodzie walecznym, iakim iest Polski, znane było od naydawnieyszych czasów. Już za Bolesława Chrobrego widziemy ślady obrządków rycerstwa. Dytmar na karcie 397 wspomina, że Cesarz Henryk w r. 1013 chcąc sobie uiąć Bolesława, zaprosił Mieczysława syna iego do Magdeburga, przyiął z osobliwsza ludzkością, passował na rycerstwo i udarowanego ze czcią odprawił. W 1099. Bolesław Krzywousty passowany był na rycerstwo, podług naszych dzieiopisów przez oyca swego
