Strona:PL Julian Ursyn Niemcewicz - Śpiewy historyczne.djvu/188

derykowi Arcy-biskupowi Gnieźnieńskiemu i Biskupowi Krakowskiemu,) Tatarzy Krymscy zniosłszy iuż Szach Achmeta Zawolskiego Chana, wpadli do Polski, i kray aż pod Sandomierz spustoszyli. Wysiany przez Kardynała rządcę, dwór królewski z garstką zaciągnionego naprędce woyska, nie zdołał wstrzymać barbarzyńskiego tłumu, pospolite ruszenie przybyło w ten czas, gdy Tatarzy splądrowawszy iuż wszystko, uciekli; bitny i niespokoyny Stefan Woiewoda Wołoski opanował Pokucie, lecz wkrótce do oddania go przymuszonym został.
 W r. 1505 gdy król seym złożył w Radomiu, przybył tam nieszczęśliwy Szach Achmet Carzyk Tatarów Zawolskich: wprowadzony do senatu, sprawiedliwe swe żale śmiało i surowo wyrzucał królowi. »Od samego (rzecze) Hirkańskiego morza sprowadziwszy niezmiernemi obietnicami, opuściliście mię, i prawie wydali: sam walcząc w niefortunnym boiu straciwszy woyska moie w brew ustawom zakonu mego u was niewiernych w Kiiowie szukałem schronienia; zgwałcono gościnności prawa, rządca miasta tego odesłał mię do Litwy, ztamtąd obwarowanemu iak więźniowi, tutay stawić mi się kazano (Tu ręce podnosząc do nieba) ale Bóg sprawiedliwy, rzecze, wszystkiego dobrego i złego sowity odpłatca, kiedyżkolwiek sprawę moię z wami sądem nienaganionym rozstrzygnie, a rzewliwego utrapienia i nędzy moiéy, ktemu