Strona:PL Julian Ursyn Niemcewicz - Śpiewy historyczne.djvu/210

 Oderwały króla od prac tak zbawiennych, wszczete bunty Glińskiego, i za poduszczeniem iego wtargnienie Moskwy do Litwy. Wysłał król z woyskiem Mikołaia Firleia, a wkrótce i sam przyciągnął pod Mińsk, odstąpił Gliński od oblężenia miasta tego, i ku Dnieprowi cofnął się, bronili Moskale przeprawy, lecz król i Woysko iego puścili się wpław przez rzekę, i choć na licznieyszego nieprzyiaciela tak natarczywie uderzyli, iż wszędzie pierzchać musiał, gonili go Hetmani Konstanty Ostrogski i Firlei, kray aż pod same Moskwę mieczem i ogniem pustosząc. Upokorzony Car prosił o pokóy, i zbyt łatwo otrzymał za powroceniem pobranych przez Glińskiego zamków, Bydź może, że obawa wpadnięcia Wołochów na Pokucie, a Tatarów na Wołyń, nie pozwoliła królowi popierać woyny tak świetnie zaczętéy. Mikołay Kamieniecki Hetman, wpadłszy na Wołoszczyznę, spustoszeniem kraiu tego, przymusił Bohdana do opuszczenia Pokucia, a Konstanty Ostrogski 24000 Tatarów zniósł pod Wisniowcem, Bohdan do winnego Polscze hołdu powrócił. Zygmunt granice Państwa przeważnemi zabezpieczywszy zwycięztwy, poiął w związki małżeńskie Barbarę córkę Stefana Zapolskiego, Woiewody Siedmiogrodzkiego. Nie miłym patrzył na to okiem Maxymilian I. Cesarz Niemiecki, iuż to, że przemożny dom Zapolskich przeciwny był w Węgrzech Austryackim zamiarom; iuż, że dom Ja-