Strona:PL Julian Ursyn Niemcewicz - Śpiewy historyczne.djvu/259

Ta strona została przepisana.

»Po wykonaniu przysięgi wierności i posłuszeństwa, król wziąwszy miecz goły onym xcia który się nachylił trzy razy po grzbiecie według zwyczaiu przepasał, potem nań łańcuch zło włożył. Nieszczęśliwa zaciętość Nuncyusza Komondoniego, w niedaniu królowi rozwodu, z niemiłą mu małżonką Katarzyną Austryacką, powodem była że August puściwszy się na niewstrzemieźliwe roskosze, nadużyciem ich dni swoie przykrócił. W r. 1572. 7 Lipca w Knyszynie, wiecéy przez kobiety otoczony niż przez lekarzow, w 52 roku wieku swego, życia dokonał.
Pan ten do siedemnastego roku przez matkę królową Bonę w towarzystwie samych kobiet trzymany, nie nabył w nim woiennego ducha, wrodzona atoli zdatność, pilność rodziców w wyborze nauczycieli, uczyniły go biegłym w umieiętnościach i językach: po łacinie i włosku równie mówił doskonale iak mową oyczystą. Lubił ięzyk Polski i rozkrzewiał go w Litwie, kochał nauki, krasomostwo, poezya, nadobne kunszta osobliwie muzykę. Pozostały nam do dnia dzisieyszego głos iego na seymie uniowym, świadczy iego przywiązanie do Polski, iego wymowę, umysł szlachetny i od wszelkich wolen przesądów. Zachęcał uczonych i uczeni pod berłem iego kwitnęli, z licznéy na owe wieki Augusta xięgarni, widać na wielu mieyscach wiele xiąg z herbami i imieniem iego: stały, nieprzełamany nawet w zachowaniu powagi królewskiéy, ale niedosyć śmiały, by powciągnąć rozwiązłą szlachty swywolą, ugiąć ią do płacenia podatków, i skwapliwego na woienne wyprawy ciągnienia; przecież za tego króla świetną i potężną była Polska nasza,