Strona:PL Julian Ursyn Niemcewicz - Śpiewy historyczne.djvu/361

Ta strona została przepisana.

rozerwać smutek wodza , lecz nie zatarły strapienia obywatela, z tylu utraconych dla kraiu korzyści. Żółkiewski widząc wzgardzone rady swoie, odtąd iuż żadnéy na Moskwę, wyprawy podiąć się niechciał.
Tym czasem Zygmunt niedołężnie prowadzać woyne w Moskwie, posiłkowaniem w téyże chwili Austryaków, ściągnął na siebie sprawiedliwą Turków urazę. Skinder Basza w 80,000 ludu pokazał się na Polskich granicach. Żółkiewski tyla błędami Rządu zrażony, obciążony iuż wiekiem z niesfornem i słabém woyskiem podiął się raz ieszcze zasłonić oyczyznę od Ottomańskiéy przewagi. Stanął nad Dniestrem pod Buszą. Czyli to zbyteczna sędziwego wieku ostrożność, czyli iak inni twierdzą taiemne rozkazy królewskie, by w czasie iednéy z Moskwą woyny, drugiéy nie rozpoczynać z Turkami, czyli nakoniec niepodobieństwo z nielicznym pocztem przeważnéy oprzeć się potędze; Żółkiewski bez wiedzy stanów podpisał ugodę, mocą któréy król Polski zrzekł się panowania, i wszelkiego do Multan i Wołoszczyzny wpływu.
Mimo téy uciążliwéy ugody, nie przestali Tatarzy wpadać do Polski, Kozacy w państwa Tureckie: wkrótce Gasper Gracyan hospodar Wołoski osadzony na xięstwie od Turków a poźniéy za sprzyianie Polakom na śmierć przez nich skazany, naprzeciw Porcie oręż podnosi: na wsparcie wiernego sprzymierzeńca Żółkiewski w r. 1620 niemaiąc iak tylko 8,000 woyska, wkracza do Multan, Gracyan w 600 koni łączy się z nim pod Cecorą. Tam hetman stoiąc obozem przez dwa dni, na próżno o sile zbliżającego się nieprzyiaciela, pewnych szuka doniesień. Po-