aby zaczerpnąć światła, któreby nam rozwidniło odległe epoki pierwotne. Lecz niezmierna odległość owych krajów, trudność posiadania języków Wschodu, zwłaszcza tych, których pisane są księgi święte a które oddawna do umarłych należą — zawiłość chronologiczna i tak wiele innych okoliczności, są niepokonaną przeszkodą, któréj przybycie zaledwie kilku badaczom się udało. Z prac przez nich dokonanych korzysta cała Europa; wielkie dzieła, jakie nam ztamtąd przynieśli, są tłumaczone niemal na wszystkie języki europejskie. Podziwiać musiemy oświatę narodu, jego wysokie wykształcenie moralne, już w tych czasach, kiedy Europa leżała jeszcze pogrążona w mroku i niepamięci — zamieszkała ludami których nie znamy i których początków dzisiaj dojść niepodobna.
Dwa i pół wieku upływa, jak Indye przeszły najprzód częściowo a teraz niemal w całości pod panowanie angielskie. Synowie Albionu pierwsi wdarli się także w dziedzinę umysłową ludów indyjskich; za ich pośrednictwém Europa dopiero bliżéj poznała wielkość skarbów tamtejszéj literatury.
Bezwiątpienia jednym z najznakomitszych i najwięcéj zasłużonych orjentalistów, jest Sir William Jones (Dżon) urodzony 28 Września 1746 roku w Londynie. Uczęszczał do szkoły w Harrow i do
Strona:PL Kālidāsa - Sakontala czyli Pierścień przeznaczenia.djvu/14
Ta strona została przepisana.
