Strona:PL K Junosza Lampa from Tygodnik Powszechny Y1889 No3 page38 part2.png

 — Ach! jakiś ty dobry.
 — Zawiesimy ją sami. Ja wejdę na stół, a ty podawać mi będziesz łańcuszki, ciężarek, szkła...
 — Ślicznie... Zabierzmy się zaraz do tego... Co to?! zielona?
 — Tak...
 — Zielona lampa?!
 — Cóż dziwnego... Zielona.
 — Możesz zawołać służącej, niech ci ją zawiesi w twoim pokoju.
 — Anielciu! gniewasz się?
 — Nie. Dziwi mnie tylko, że robiąc sprawunki nie zasięgniesz przedtem rady żony... ale to podobno u panów zwykła rzecz...
 — Ja cię nie rozumiem.
 — O naturalnie! musiałbyś zniżać się do poziomu pojęć kobiety!
 — Co ty mówisz?
 — Przepraszam pana, ale mógłby pan wyrzucić z naszego domowego słownika zaimek ty... To zanadto poufale.
 — Anielciu, czy ja dobrze słyszę? Czy jestem przytomny!?
 — O ile mi się zdaje, słyszysz pan dobrze... co się zaś tyczy przytomności, ja nie wiem. Wracasz pan z miasta... gdzieś pan był, nie jestem poinformowaną... zresztą słyszałam nieraz od mamy, że panowie mężo-