Niech Ci, Jezu, będą dzięki za Twe narodzenie, bo przez nie zacząłeś nasze sprawować zbawienie. Miłość, która to sprawiła, iż Cię do nas sprowadziła, niech swą iskrą nas zapali, abyśmy Cię miłowali, teraz i bez końca w wieczności.
A cóż z tą Dzieciną będziem czynili, braciszkowie mili, że się nam kwili? Zaśpiewajmy Mu wesoło i obróćmy się z Nim w koło. Hoc, hoc, hoc, hoc.
Podobno Dzieciątko, że głodne płacze, dlatego tak z nami nierado skacze. Więc ja Mu dam kukiełeczkę i masełka osełeczkę. Pa, pa, pa, pa.
Czy bez Matuleńki płacze Dziecina? Więc Ją do miłego zaprośmy Syna. Mama, Mama do Dziecięcia, utul tego płacz Panięcia. Ma, ma, ma, ma.
Czyż dlatego płacze mój złoty Duszka, że nie ma Józefa w domu staruszka? Więc Józefa zawołajmy i ciesząc Go zaśpiewajmy. Ta, ta, ta, ta.
