kie trony, a zstąpił w te ziemskie strony. Niesłychanać to nowina! Król jest nagi, Bóg Dziecina.
Cóż to za dworzanie Twoi? Wół z osłem przy Tobie stoi. Niesłychanać to nowina! Między bydłem Bóg Dziecina. Darzy ptaszki skrzydełkami, sam związany pieluszkami. Niesłychanać to nowina! Skrępowany Bóg Dziecina.
Leży w stajence ubogi, cierpi zimno w czas tak srogi. Niesłychanać to nowina! Zły ma wywczas Bóg Dziecina. Tulisz Go Matko piersiami, i obwijasz pieluszkami. Niesłychanać to nowina! Płacze rzewnie Bóg Dziecina.
Dziwnyś, o mój miły Panie, w stajni, w żłobie me kochanie! Przez to Twoje uniżenie, odpuść nam też przewinienie. (2 razy).
Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje i jako słońce niebo jaśnieje? Chrystus, Chrystus nam się narodził, aby nas od piekła oswobodził.
