A cóżeście tam przynieśli, kiedyście do szopy weszli? Daryśmy ofiarowali i wesoło zaśpiewali, chwała Bogu.
Pójdźmyż teraz w Imię Pańskie, otworzą nam wrota rajskie. Przez narodzenie Jezusa, będzie w niebie nasza dusza, królowała.
Pastuszkowie ze snu powstali, aby swego Stwórcę poznali. Słysząc Anielskie pienie, że Bóg przyszedł na ziemię, trzody opuszczali, do szopy biegali, małemu Dzieciątku nowe pieśni grali, złożonemu we żłobie.
Leżysz we żłóbeczku, mój Panie, w pieluszkach powity na sianie, opuściłeś tron święty, masz gospodę z bydlęty, przed którym Anieli na twarze padali. „Święty, Święty, Święty”, po trzykroć śpiewali, „Chwała na wysokości!”
Panna czysta Dziecię piastuje, karmi Je piersiami, całuje. O dobro nieskończone, Bóstwo z ciałem złączone, Syn Jednorodzony, z Boga przedwiecznego, w żywocie poczęty z Ducha Najświętszego, z Panny Niepokalanej.
