my w dzwony. I tak dźwięczeć będzie pieśń radosna wszędzie: Hej kolęda, kolęda! Hej kolęda, kolęda!
Świeci gwiazda w górze, cudnym światłem wieści, w ubożuchnej szopce Matka Syna pieści. Jezus dłonie wznosi nad prostacze głowy, błogosławi, cieszy radosnymi słowy.
Pastuszkowie mili, pójdźcie do stajenki, Jemu się pokłońcie, poproście Panienki. Kto ma w sercu bóle, kto ma łzy na twarzy, tego On pocieszy, łaską go obdarzy.
Oto lirnik stary śpiewną lirę stroi, niechże zagra na niej, pastuszkowie moi! Wszak Chrystus się rodzi, śpiewać nam się godzi: Hej! kolęda, kolęda. Hej! kolęda, kolęda.
Wesołą nowinę dziś ogłaszamy, z radością serc naszych, którą mamy! Bo słowo przedwieczne, z nieba zesłane, w Betlejem w pieluszki jest skrępowane. Anielskie okrzyki różnymi języki, wołają: dalej! dalej do szopy.
