Strona:PL Karel Čapek-Boża męka.pdf/72

 Za dwadzieścia cztery godziny — tak przypuszczał zawiadowca. W odpowiedzi zobaczył tak w ściekły i bolesny wzrok przybysza, że nieomal przeraził się.
 — Musi się pan przespać w miasteczku, — radził mu gorąco.
 — Niech się pan nie troszczy o mnie, — odpowiedział podróżny cierpko i odszedł.
 Mimo, że twarz miał zakrytą, przecie wywierał dziwne i „męczące“ wrażenie — jak człowiek znajdujący się w chwili śmiertelnego niebezpieczeństwa. (Zeznania zawiadowcy stacji).
 Ten pan obcy zjawił się wieczór w zajeździe w miasteczku, kazał sobie zapalić w pokoju i przynieść coś do jedzenia.
 Za chwilę gospodarz zapukał.
 — Czego tam? — wykrzyknął gość z przerażeniem.
 — Pan jest turystą? — odważył się zapytać gospodarz. — Mógłbym polecić panu dobrego dorożkarza, nazywają go „Z pomocą Bożą“, — może pan zechciałby — — —
 — Namyślę się, — odpowiedział gość i zatrzasnął drzwi.
 Za chwilę zawołał ze schodów:
 Proszę mi zamówić tego dorożkarza na piątą rano, na cały dzień.
 Dzisiaj wcześnie rano odjechał; był to pan