Ta strona została uwierzytelniona.
Panie, tyś ogień w méj duszy zapalił,
Chcąc, by w niéj miłość świata wygorzała;
Tyś dumę moję o ziemię powalił,
By siłą świętéj pokory powstała.
Chcesz, bym cię kochał, o Panie, nad życie,
Niczego nigdy nie żądał prócz ciebie;
Chcesz, bym na ziemi został krzyża dziecię,
Bym dzieckiem chwały mógł zostać na niebie.
A ja tak długo tobiem się opierał
I gwałtem chciałem zejść z krzyżowéj drogi,
A tyś mi szczęście po szczęściu odbierał,
Żem został nędzny, złamany, ubogi.
