Ta strona została uwierzytelniona.
Co kwiatem kwitło, w cierń się przemieniło,
I urok kłamstwa prawdą się rozwinął;
Co było światłem, nocą się zaćmiło,
A świat urojeń w świecie prawdy zginął.
Lecz szczęście tracąc ciebiem nie straciła.
Dlatego na łzy moje nie narzekam,
Tylkom krzyż świata na krzyż twój zmieniła.
Panie, pod krzyżem na twe przyjście czekam.
∗ ∗
∗ |
Kto w życia wiośnie nadzieją się łudzi,
O szczęściu marząc cieszy się zawcześnie,
Późniéj lub pierwéj ze snu się przebudzi
I życia prawdę zrozumie boleśnie.
