Strona:PL Karol Bołoz Antoniewicz-Poezyje 179.jpeg

Ta strona została uwierzytelniona.

Swiat[1] do piekła nas pogoni,
Krzyż przed światem nas zasłoni;
Świat przeminie, krzyż nie minie,
Kto w krzyż wierzy, nie zaginie.



∗             ∗


Gwiazdeczko jasna na serca błękicie,
Rozpromieniłaś smutne moje życie;
Tyś mi tak błogo w życiu świeciła,
Tyś mi tę ziemię w raj przemieniła.
Rozpromieniony szczęścia urokiem
Świat się rozwinął przed mojém okiem.
Z gwiazdeczką moją wszystkie ożyły
Gwiazdki, co w chmurach życia się kryły;
Ale nad wszystkie tyś mi jaśniała,
Strumieniem światła drogę usłała.
W tobie gwiazdeczko serce me żyło,
Z tobą żyć dobrze, tak dobrze mi było!

  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – Świat.