Ta strona została uwierzytelniona.
Nad Dniestr mój nie masz rzeki;
Co tak pięknie płynie;
Płynie, szumi w kraj daleki,
Aż gdzieś w morzu zginie.
Bo to Dniestr nasz ojczysty,
Znany w całym kraju,
Jako krzyształ przeźroczysty,
Jako rzeka raju.
Lodem ścięty, burzą wzdęty,
Nieraz groźny, srogi,
Hardy, dumny, nieugięty,
Jednak sercu drogi.
