Strona:PL Karol Bołoz Antoniewicz-Poezyje 278.jpeg

Ta strona została uwierzytelniona.

Gdy kwiaty zwiędłe przyciska do łona
I łza z uśmiechem mięsza się w jéj oku,
Cała natura zabrzmiała. To ona!

Gdzie tylko stanie, zdrój życia wytryska,
Gdzie okiem rzuci, jasny promień błyska,
Zbliża się do mnie, jak gwiazda w obłoku.


∗             ∗