Ta strona została uwierzytelniona.
Oręż błyszczący silną dłonią ściska,
Ogień zwycięzki z czarnych ócz mu błyska.
Nim na ojczyste on przypłynął brzegi
Znały go niegdyś rosyjskie szeregi.
Wśród szczęku broni wzrastał umysł męzki,
Błysnął pod Dreznem orężem zwycięzkim.
∗ ∗
∗ |
Wiedniu! w twych murach powstał święty związek,
Co wieniec z laurowych splatając gałązek,
Szczątki heleńskiéj sławy chciał ocalić,
Skrę w mężnych sercach gasnącą rozpalić,
Gęstą zerwawszy zasłonę ciemnoty,
Dawny Helenom przywrócić wiek złoty
Za godło sowę obrawszy i węża.
Myśl wzniosła, godna tak wielkiego męża,
Zgasłe po świecie rozniosła nadzieje.
Zbladłe Helenom słońce już jaśnieje!
∗ ∗
∗ |
