Strona:PL Karol Dickens - Dombi i syn. T. 1.djvu/264

 — Dobrze, doskonale. Nic właściwszego nie możnaby znaleźć.
 Wziął pióro i zanotował decyzyę szefa: „wysłać młodego Gey’a“.
 — Proszę go tu zawołać.
 Pan Karker rzucił się ku drzwiom i za chwilę zjawił się z Walterem.
 — Gey! — rzekł Dombi. Opróżniła się u nas posada we Wschodnich Indyach na Barbadosie. Mam zamiar posłać tam pana. Bądź pan gotów i racz zawiadomić wuja o tem zarządzeniu.
 U Waltera zaparło oddech i ledwie mógł wybąkać: do Wschodnich Indyi!
 — Ktoś musi przecież jechać. Jesteś pan młody, zdrów, a przytem wujowi nieświetnie się powodzi. Powiedz pan wujowi, że ja cię tam przeznaczyłem. Zresztą czas odjazdu za miesiąc lub dwa.
 — Czy będę musiał tam zostać?
 — Czy zostać? Co to znaczy? Co chce on przez to powiedzieć, Karker?
 — To znaczy, czy będę musiał na stałe zamieszkać w Barbadosie.
 — Rozumie się.
 Walter ukłonił się.
 — Rzecz skończona. Pan, Karkerze, objaśnisz mu w swoim czasie, jakie należy poczynić przygotowania, zapasy i tak dalej. Teraz niema co czekać.