Strona:PL Karol Dickens - Dombi i syn. T. 1.djvu/275

uciekł do kąta i nie śmiał pokazywać się na oczy rycerskiej damie.
 Raz, na dwa czy trzy tygodnie przed feryami, Kornelia Blimber wezwała Pawła do siebie i rzekła:
 — Dombi, chcę wysłać do Londynu twoją Analysis.
 — Bardzo dziękuję, miss.
 — Wiesz, co to Analysis?
 — Nie, pani, nie wiem.
 — Ach, Dombi, Dombi! Zaczynam myśleć, że jesteś zły chłopczyk. Dla czegóż nie zapytasz, skoro nie rozumiesz naukowego słowa?
 — Pani Pipczyn mówiła, że nie powinienem zadawać pytań.
 — Zabraniam ci raz na zawsze wspominać mi o pani Pipczyn. To nie do pojęcia. Kurs nauk tutejszy bardzo daleki od zakresu wiedzy jakiejś tam pani Pipczyn. Jeżeli jeszcze raz choć słówko powiesz o pani Pipczyn, będę musiała jutro rano przesłuchać z gramatyki od verbum personale do simillima cigno włącznie...
 — Wcale nie chciałem, miss...
 — Nie potrzebuję wiedzieć, coś chciał, a czegoś nie chciał. Proszę na przyszłość nie używać tych wykrętów....