Strona:PL Karol May - Dolina Śmierci.djvu/124

 — W jakiej cenie?
 — Od dziesięciu do piętnastu dolarów.
 — Niech pan wejdzie, sir. Mój mąż zaraz wróci.
 Gdybym podał mniejszą sumę, kazałaby zapewne przyjść później. Wszedłem do przedpokoju o dwojgu drzwi. Jedne prowadziły w głąb, drugie do pokojów, zajmowanych doniedawna przez Harry’ego Meltona.
 Kobieta była ubrana schludnie i sprawiała wrażenie istoty bezwolnej i przybitej. Musiałem czekać trzy kwadranse, zanim powrócił Mr. Jeffers. Otworzyła mu drzwi i zawiadomiła o kliencie. Wszedł, zaprowadził mnie do pokoju, w którym leżał towar.
 — A więc życzy pan sobie bransoletki, sir, rzekł. — Polecam panu gorąco te granaty — mam do nich odpowiednią broszkę. Bardzo są twarzowe, szczególnie dla blondynki.
 — Mrs. Silverhill nie jest blondynką.
 Opuścił rękę z bransoletą i szybko zapytał:
 — Mrs. Silverhill? Zna pan damę o takiem nazwisku?
 — Naturalnie. Kupuję dla niej ten prezent. Czemu to pana dziwi?
 — Ależ nie! Gdzie mieszka Mrs. Silverhill?
 — Na tej ulicy, o kilka domów dalej.
 — Jest pan z nią zaprzyjaźniony?
 — Tak. Stara znajomość, nic więcej.
 — Well, o to mnie głowa nie boli. Interesujemy