Strona:PL Karol May - Dolina Śmierci.djvu/125

się osobami, dla których przeznaczony jest nasz towar. Ponieważ przypadkowo słyszałem, że Mrs. Silverhill jest bardzo bogatą damą, radzę panu kupić co dobrego.
 — Bardzo słusznie. Właściwie mówiąc, powinienem był pójść do wielkiego magazynu jubilerskiego, ale zwróciłem się do pana, gdyż tylko za pańską sprawą będę mógł jej wręczyć ten prezent.
 — Jakto?
 — Mrs. Silverhill wyjechała i tylko pan wie, dokąd.
 — Ja? — krzyknął z wyrazem lęku na twarzy. — Co mam wspólnego z Mrs. Silverhill?
 — Zapytaj pan policji!
 — Po — —?
 Usiłował wykrztusić słowo do końca, lecz uwięzło w gardle.
 — Tak, policji, — potwierdziłem poważnie i z naciskiem.
 — Cóżto znaczy? Co mogę wiedzieć o pańskiej Mrs. Silverhill?
 — Dokąd wyjechała, wie pan bardzo dobrze. Sam odniósł pan jej kufer! Odwiedził pan Mrs. Silverhill i zawiadomił o przybyciu Old Shatterhanda, Winnetou i Mr. Bothwella.
 — Do piorunów, sir! Te — te — te nazwiska — —
 — Wymienił je panu syn, który z tego powodu straci posadę. Naturalnie, poza tem wytoczą zarówno