Strona:PL Karol May - Dolina Śmierci.djvu/139

 — Kto jest kucharzem?
 — Ja sam. Moja żona przybędzie dopiero pojutrze, czterej zaś kelnerzy, którzy mieli przyjechać jeszcze wczoraj, spóźnili się z winy krawca, gdyż nie wykończył im na czas fraków.
 — W takim razie jest to nasze wielkie szczęście, żeś sam jegomość już przybył. Rozmawiał pan z tą panią na górze. Czy mówiła, dokąd jedzie?
 — Nie.
 — A kiedy wyjeżdża?
 — Też nie mówiła. Ale słyszał pan wszak, że zajmuje mój buduar tylko do jutra rano.
 — Czy możemy tutaj przenocować?
 — Naturalnie! Będziecie spali, niczem młodzi bogowie.
 — Gdzie?
 — Tu, w salonie. Posłanie iście królewskie!
 — Pięknie! Czy można w tym błogosławionym Gainesville nabyć konie?
 — Rozumie się, sir! Na całym Zachodzie nie znajdzie pan takich koni, jak tutejsze. Prawdziwe arabskie, perskie i angielskie folbluty! A ceny, ceny — powiadam wam, nie warto nawet o nich mówić! Ja zaś mam najlepsze konie w okolicy.
 — A może i siodła?
 — Siodła we wszelkich gatunkach — wprost sprowadzone od najsłynniejszych siodlarzy w St. Louis.
 — Życzyłbym tylko sobie, aby konie i siodła były lepsze, niż prawdziwie angielski porter, który