Strona:PL Karol May - Dolina Śmierci.djvu/175

 — Czekać?! Poco? Dotrzymałem słowa, więc musisz mnie puścić zgodnie z przyrzeczeniem!
 — Przyrzekłem i spełnię obietnicę! Ale czy mogłeś mi powiedzieć, o której godzinie schwytamy tych trzech wojowników?
 — Nie.
 — Tak samo ja nie potrafiłem określić godziny, o której możesz odejść. Musisz tu jeszcze zostać!
 — Może mnie również uważasz za jeńca?
 Wódz mruknął:
 — Milcz, śmierdzący kujocie. Stul pysk!
 Melton natychmiast wrócił na swoje miejsce Czerwonoskóry mówił spokojniejszym tonem:
 — Obiecałeś mi Winnetou i Old Shatterhanda, muszę się zatem przekonać, czy to oni w istocie.
 Zwracając się do Winnetou, obejrzał go płomiennem spojrzeniem i zapytał:
 — Jak się nazywasz?
 — Jestem Winnetou, wódz Apaczów.
 — A jak ty się nazywasz? — zwrócił się do Englishmana.
 — Nazywam się Bothwell.
 — To imię nie rozległo się jeszcze w żadnym namiocie i żadnym obozie.
 Następnie podszedł do mnie, wraził we mnie spojrzenie i zapytał:
 — Czy ciebie nazywają Old Shatterhandem?
 — Tak.
 — Jesteś wrogiem Komanczów?